"H κοινωνία η οποία διαχωρίζει τους φιλοσόφους της από τους πολεμιστές της θα έχει αποφάσεις που θα λαμβάνονται από δειλούς και στρατό που θα αποτελείται από ηλιθίους" Θουκυδίδης

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

ΠΕΝΕΦΥΟ: Ατομικά Υλικά Σύγχρονου Μαχητή ΠΖ/ΕΣ - Γ΄ Μέρος: Εξάρτυση (1)

Γράφει ο Ε.Σ.

Η κατάλληλη Ένδυση (Α΄ Μέρος) και Υπόδηση (Β΄ Μέρος) εξασφαλίζουν την προστασία του μαχητή από τις κλιματολογικές συνθήκες και την εχθρική παρατήρηση. Από εκεί και πέρα ο μαχητής πρέπει να φέρει πάνω του συγκεκριμένα υλικά που του είναι απαραίτητα σε όλες τις φάσεις του αγώνα: προέλαση / προσέγγιση ΑΝΣΚ / περίπολος – ενέργειες επί του ΑΝΣΚ / μάχη – διαφυγή / επιβίωση. Όλα αυτά τα υλικά συνήθως φέρονται στην «Εξάρτυση».
Το ουσιαστικό «εξάρτυση» παράγεται από το ρήμα της αρχαίας ελληνικής «εξαρτύω» που σημαίνει ετοιμάζω, παρασκευάζω, εφοδιάζω ή εξοπλίζω. Στη νέα ελληνική η λέξη «εξάρτυση» χρησιμοποιείται για να δηλώσει το σύνολο των ατομικών ειδών, πλην οπλισμού, που φέρει ο στρατιώτης κατά την εκτέλεση του καθήκοντος.[1]
Δεδομένου ότι σήμερα υπάρχουν πολλοί διαθέσιμοι τύποι εξαρτύσεως και καθένας μπορεί να επιλέξει όποιον του ταιριάζει σύμφωνα με τις προσωπικές προτιμήσεις του και σύμφωνα με τις ανάγκες της αποστολής του, είναι μάλλον ορθότερο, πριν δούμε μερικούς από αυτούς τους τύπους, να εστιάσουμε στα υλικά που πρέπει να φέρονται στην εξάρτυση.

Απαραίτητα υλικά εξαρτύσεως
Έτσι, στην εξάρτυση θα πρέπει να φέρονται:
Πυρομαχικά - οπλισμός
1.      Γεμιστήρες τυφεκίου: Ο αριθμός καθορίζεται κυρίως από την αποστολή, ενώ σημαντική παράμετρο αποτελεί το διαμέτρημα, το οποίο επηρεάζει το βάρος και τον όγκο των γεμιστήρων.
2.      Πιστόλι: Εφ’ όσον υπάρχει. Καλό θα ήταν πάντως, σε κάθε περίπτωση ο μαχητής - ανεξαρτήτως βαθμού και ειδικότητος - να είναι εκπαιδευμένος στη χρήση του, καθώς είναι πολύ πιθανό κάποιο πιστόλι να βρεθεί στα χέρια του στο πεδίο της μάχης ή να επιβάλλεται από τη φύση της αποστολής. Είναι λ.χ. σαφώς πιο πρακτική η κίνηση εντός περιορισμένων χώρων με πιστόλι παρά με το G3, το FN ή το Μ16.
3.      Γεμιστήρες πιστολίου: Εφ’ όσον φέρεται πιστόλι, δεν έχει και πολύ νόημα να φέρεται μόνο με έναν γεμιστήρα. Συνήθως φέρονται 2, αλλά και πάλι ισχύει ότι αναφέρθηκε για τους γεμιστήρες του τυφεκίου.
4.      Μαχαίρι σταθερής λεπίδας (full tang): Όπλο & κυριότερο εργαλείο επιβιώσεως.
5.      1-2 Χειροβομβίδες (αμυντικές/επιθετικές/καπνογόνες) ή βομβίδες για Μ79 / Μ203.
Νερό
1.      Ασκός 1-2 λίτρων
2.      Υδροδοχείο με προσαρμοσμένο μεταλλικό (ατσάλινο) κύπελλο
3.      Φίλτρο νερού
Ατομική Συλλογή Αντιμετωπίσεως Τραύματος (ΑΣΑΤ ή IFAK)
1.      Επίδεσμος Ίσχαιμης Περίδεσης (Combat Application Tourniquet)
2.      Συλλογή με λοιπά υλικά: αιμοστατικό πιεστικό επιδέσμο (π.χ. MOLAES), βαλβίδα θώρακος, βελόνα αποσυμπιέσεως πνευμοθώρακος, αλουμινοκουβέρτα κ.ά.
Επικοινωνίες
1.      Ασύρματος ενδοεπικοινωνίας Ομάδος (Personal Purpose Radio)
2.      Μικρομεγάφωνο ασυρμάτου (hands free)
3.      Ασύρματος επικοινωνίας με το προϊστάμενο κλιμάκιο (για Ομαδάρχες)[2]
Υλικά πλοηγήσεως & διοικήσεως σε ανάλογη θήκη (administration pouch)
1.      Χάρτης
2.      Πυξίδα
3.      Κλιμακόμετρο
4.      Αδιάβροχο σημειωματάριο
5.      Μολύβι
6.      Φωτάκι για ανάγνωση χάρτη (πράσινο ή κόκκινο)
7.      Κάρτες (πλαστικοποιημένες) υπομνήσεως διαδικασιών (κλήση πυρών, αίτηση αεροδιακομιδής τραυματία κτλ.)
8.      Σφυρίχτρα
Διάφορα χρήσιμα εργαλεία
1.      Πολυεργαλείο
2.      Φακός (με διάφορα χρώματα πλέον του λευκού)
3.      Μονωτική ταινία
4.      Αναπτήρας
5.      Αρτάνη αλεξιπτώτου (550 paracord)
6.      Εφεδρικές μπαταρίες (ασυρμάτου, φακού)
Υλικά επιβιώσεως
1.      Θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε όλα τα ανωτέρω κι επιπλέον:
2.      Σπινθιριστής μαγνησίου
3.      Προσάναμμα (π.χ. ταμπόν)
4.      Poncho (τσέπης vinyl)
5.      Συλλογή επιβιώσεως (τυποποιημένη ή ιδιοκατασκευή)

Ό,τι άλλο απαιτεί η αποστολή ή επιθυμεί ο μαχητής, λαμβάνοντας πάντα υπ’ όψιν ότι το τι φέρεται και τι δεν φέρεται στην εξάρτυση είναι συνάρτηση 4 παραγόντων:

  • Τι απαιτείται να φέρουμε;
  • Τι επιπλέον θα θέλαμε να φέρουμε;
  • Πόσο βάρος έχει τελικά η εξάρτυση;
  • Πόσο ογκώδης και εργονομική είναι;
Είναι αυτονόητο ότι το περιττό βάρος και ο όγκος καθιστούν τον μαχητή πιο δυσκίνητο και άρα πιο ευάλωτο στο εχθρικό πυρ. Όλα, όμως, αυτά μπορεί καθένας να τα διαπιστώσει μόνον μετά από την κατά το δυνατόν πιο ρεαλιστική εκπαίδευση φορώντας την εξάρτυση με τη οποία θα ήθελε να δώσει την πραγματική μάχη, με όλα τα υλικά του και με το πραγματικό τους βάρος.

Ένα βασικό αξίωμα ως προς τα υλικά που φέρονται στην εξάρτυση, το οποίο έχει επιβεβαιωθεί πολλάκις σε ασκήσεις και πραγματικές επιχειρήσεις, είναι πως πρέπει να χρησιμοποιούνται αξιόπιστες θήκες για τα υλικά και πως «ό,τι δεν δένεται, χάνεται» (όρ. σχετ. "ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ" τ. 28). Επίσης καλό είναι τα υλικά να είναι να είναι αδιάβροχα ή αδιαβροχοποιημένα.
Όσον αφορά κυρίως τα υλικά επιβιώσεως και κάποια εργαλεία, υπάρχει και η άποψη που υποστηρίζει ότι αυτά πρέπει να φέρονται στη στολή και όχι την εξάρτυση του μαχητή, ώστε αυτός να τα φέρει ακόμα κι αν απαιτηθεί να εγκαταλείψει την εξάρτυση. Η άποψη είναι σεβαστή και ο καθένας μπορεί να ακολουθήσει όποια τακτική επιθυμεί. Προσωπικές ενστάσεις προς τούτο που προέκυψαν από δοκιμές είναι οι εξής:
α) αν τα υλικά φέρονται π.χ. στις τσέπες του χιτωνίου και προστεθεί βαρύς ή αδιάβροχος ρουχισμός από πάνω, τότε δυσχεραίνεται η πρόσβαση σε αυτά,
β) δεν είναι και τόσο πρακτικό να μεταφέρονται κάθε φορά από τη μια στολή στην άλλη, ενώ αν τα έχεις μονίμως προσαρμοσμένα στην εξάρτυση, ξέρεις ότι αναλαμβάνοντας την εξάρτυση τα παίρνεις όλα,
γ) αν φέρονται υλικά στη ζώνη του παντελονιού, π.χ. πολυεργαλείο, δεν είναι και πολύ άνετη η προσαρμογή πάνω από αυτήν ζώνης μάχης ή ζώνης σακιδίου,
δ) οι θήκες της εξαρτύσεως είναι πιο ανθεκτικές και ασφαλίζουν καλύτερα από τις τσέπες της στολής,
ε) ποιος ο λόγος να εγκαταλειφθεί η εξάρτυση αφού σε αυτή φέρονται υλικά μάχης και επιβιώσεως; Αν ο μαχητής συλληφθεί και του αφαιρεθεί η εξάρτυση, το επόμενο επαγγελματικό και λογικό βήμα είναι να του γίνει και σωματική έρευνα που θα αποκαλύψει τα υπόλοιπα υλικά.
Εξαίρεση, ίσως, ως προς τα παραπάνω θα μπορούσε να είναι η πτώση του μαχητή στο νερό, όπου θα πρέπει να εγκαταλείψει την εξάρτυσή του. Σε αυτή την περίπτωση ένα μαχαίρι, ένα πιστόλι και μία συλλογή επιβίωσης ίσως θα ήταν καλό να φέρονται αποσυνδεδεμένα από την εξάρτυση.

Τύποι εξαρτύσεων
Οι γνωστότεροι τύποι εξαρτύσεων είναι οι παρακάτω:

Εξάρτυση «Τύπου Η»

ALICE
Η συγκεκριμένη εξάρτυση συγκεντρώνει τα υλικά γύρω από τη μέση του μαχητή σε θήκες οι οποίες φέρονται επί της ζώνης μάχης, η οποία με τη σειρά της συγκρατείται από τους ιμάντες που έχουν σχήμα «Η», με γνωστότερο εκπρόσωπο την βρετανική PLCE (Personal Load Carrying Equipment) – από όπου και προφανώς λαμβάνει την ονομασία αυτή – ή και σχήμα «Υ», όπως η γνωστή αμερικανική ALICE (All-purpose Lightweight Individual Carrying Equipment).
PLCE
Ειδικά στην εκδοχή της PLCE αποτελεί δοκιμασμένη και αποδεκτή λύση που αποτελεί τη βασική εξάρτυση του βρετανικού στρατού για κάθε ειδικότητα, εκσυγχρονισμένη πλέον με το σύστημα προσθαφαιρέσεως θηκών PALS/MOLLE. Βασικά πλεονεκτήματά της είναι ότι το βάρος του εξοπλισμού φέρεται από τη λεκάνη του μαχητή και ότι αφήνει ελεύθερο τον κορμό του μαχητή για την προσθαφαίρεση, κατά περίπτωση, του θώρακα βαλλιστικής προστασίας, ο οποίος δεν θεωρείται μέρος της εξαρτύσεως αλλά υλικό που σχετίζεται με τη φύση της αποστολής (mission specific). Επιπλέον, επιτρέπει μεγαλύτερη διαπνοή για το σώμα του μαχητή και προτιμάται σε θερμά κλίματα και ορεινά εδάφη. Από την άλλη, ίσως, να μην είναι και η πιο εργονομική π.χ. για μάχη εντός κτιρίων και οχημάτων.
 
Η εξάρτυση τύπου Η αποτελεί τον βασικό τύπο εξαρτύσεως του ΕΣ, γνωστή κυρίως από τον γυλιό της "Μ-71". Δυστυχώς, αποτελεί απαρχαιωμένο σχέδιο τόσο ως προς τη μεταφορική της ικανότητα - κυρίως πυρομαχικών - όσο και ως προς την εργονομία της, ενώ η μόνη βελτίωση που έχει υποστεί είναι η μετάβαση από τον κανβά στο νάυλον όσον αφορά το υλικό κατασκευής. Το αποτέλεσμα στην εικόνα του Έλληνα Μαχητή εν έτει 2016 είναι  μάλλον απογοητευτικό ...

Ο συγκεκριμένος τύπος εξαρτύσεως δεν είναι απαραιτήτως προς απόσυρση. Απόδειξη περί τούτου το γεγονός ότι οι Βρετανοί διατηρούν εκσυγχρονισμένη την PLCE παραλλήλως προς άλλου τύπου εξαρτύσεις, ενώ κυκλοφορούν και μοντέλα του ίδιου τύπου με σύστημα PALS/MOLLE.
 
Σε κάθε περίπτωση και λαμβάνοντας υπ' όψιν την σημερινή οικονομική κατάσταση, εφ' όσον υπήρχε η βούληση, θα μπορούσε εύκολα να αναβαθμιστεί η χορηγούμενη εξάρτυση του ΕΣ με απλές κινήσεις όπως: αντικατάσταση των μεταλλικών συνδετήρων από πλαστικούς συνδετήρες τύπου MALICE, εφοδιασμός της με δύο επιπλέον φυσιγγιοθήκες και ένα υδροδοχείο συνοδευόμενο από ατσάλινο κύπελο, εσωτερική μαλακή αντιολισθητική ζώνη ή ζώνη με σύστημα PALS/MOLLE κλπ.
MALICE Clips
Ενδιαφέρουσες προτάσεις για τη βελτίωση αυτού του τύπου εξαρτύσεων στο σύνδεσμο: http://tireironscorner.blogspot.gr/2010/03/alice-gear-mods-101.html#!/2010/03/alice-gear-mods-101.html

Εξάρτυση «Τύπου ΕΤΑ»
Ενδιάμεσο τύπο (ανάμεσα στην τύπου Η και το γιλέκο / chest rig) αποτελεί η εξάρτυση «τύπου ΕΤΑ», η οποία ονομάζεται έτσι επειδή σχεδιάστηκε και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από το Ειδικό Τμήμα Αλεξιπτωτιστών (ΕΤΑ) και στη συνέχεια χορηγήθηκε στις Ειδικές Δυνάμεις και κάποιες Μονάδες Πεζικού. Πρόκειται ίσως για ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει ο ΕΣ, αλλά σίγουρα δεν είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσαμε να έχουμε εν συγκρίσει προς τη σημερινή τεχνογνωσία. Πολύ καλή παρουσίαση της συγκεκριμένης εξαρτύσεως γίνεται στο άρθρο "Η Ελληνική PLCE..."
«Γιλέκο Μάχης»
Πρόκειται ακριβώς για γιλέκα – εξαρτύσεις, τα οποία μάλλον αρχικά προορίζοντο για Μονάδες Ειδικών Αποστολών και είχαν σταθερά ραμμένες θήκες. Η εξέλιξή τους ήταν να αποτελούνται από δικτυωτό συνθετικό φορέα και να διαθέτουν σύστημα προσθαφαιρέσεως θηκών PALS/MOLLE καθώς και θυλάκια για τη συγκράτηση ζώνης μάχης. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα γιλέκα μάχης του Ισραηλινού Στρατού (IDF) τα οποία έχουν μεγάλη μεταφορική ικανότητα με έξυπνα τοποθετημένες θήκες, καθώς και τη δυνατότητα να δέχονται αλεξίσφαιρες πλάκες, τα οποία συνεχώς εξελίσσονται προς το μοντέλο των Plate Carriers.

«Εξάρτυση Στήθους» ή «Chest rig»
Η «αρχαιότερη» μορφή της συναντάται κυρίως σε μαχητές των χωρών του πρώην Ανατολικού μπλοκ. Στη σύγχρονη εποχή, και στην εκδοχή με σύστημα προσθαφαιρέσεως θηκών PALS/MOLLE, μάλλον αποτέλεσε την επόμενη επιλογή από το γιλέκο μάχης. Τα πλεονεκτήματά της γίνονται φανερά κυρίως σε αποστολές που απαιτείται η μεταφορά βαρέως σακιδίου (μακράς διαβιώσεως ή “Bergen”).  Η εν λόγω εξάρτυση αφήνει ελεύθερη την πλάτη και την μέση του μαχητή, δηλαδή εκείνα ακριβώς τα σημεία που πρέπει να «πατήσει» το σακίδιο για να το μεταφέρει με την καλύτερη δυνατή άνεση και λιγότερη δυνατή κόπωση ο μαχητής.



 
  • Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο το Γιλέκο Μάχης όσο και η Εξάρτυση Στήθους είναι η προτιμότερη επιλογή όταν πρόκειται ο μαχητής να μεταφέρει σακίδιο τύπου Bergen για πολλές ώρες και πολλά χιλιόμετρα. Από την άλλη, εφ' όσον απαιτηθεί, μπορούν να φορεθούν πάνω από αλεξίσφαιρο θώρακα και να συνδυαστούν με μία ζώνη μάχης, ενώ τα περισσότερα πλέον chest rigs μπορούν να δεχθούν πλάκα βαλλιστικής προστασίας.
Ασκήσεις όπως το "Cambrian Patrol" και ο "ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ" έχουν επιβεβαιώσει την επιλογή γιλέκου ή chest rig όταν φέρεται και σακίδιο μακράς διαβιώσεως.












«Φορέας Αλεξίσφαιρων Πλακών» ή «Θώρακας»
Πρόκειται για την τελευταία εξέλιξη στο πεδίο της εξαρτύσεως του στρατιώτη. Η περιγραφή του ως «Φορέα Αλεξίσφαιρων ή Αντιβαλλιστικών Πλακών» (ΦΑΠ) προέρχεται από ακριβή μετάφραση του όρου «Plate Carrier» (PC), και μάλλον περιγράφει με αρκετή ακρίβεια τον ρόλο του, αν και σκοπός του πλέον δεν είναι μόνο η βαλλιστική προστασία, αλλά, μετά την προσθήκη συστήματος προσθαφαιρέσεως θηκών PALS/MOLLE, και η λειτουργία του ως απάρτιο της εξαρτύσεως. Δεδομένου, όμως, ότι ο σχεδιασμός και η βασική αποστολή του είναι όμοιος με τον θώρακα που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες Οπλίτες, είναι μάλλον ορθότερο να χρησιμοποιούμε αυτόν τον όρο.


Βασικό χαρακτηριστικό του Θώρακα είναι ακριβώς να θωρακίζει τον μαχητή, καθώς μπορεί να φέρει βαλλιστικές πλάκες (και στις 4 επιφάνειές του) που μπορούν να προσφέρουν στον μαχητή προστασία ακόμη και από διαμετρήματα 7,62x51 (SVD Dragunov) -  Επίπεδο IV.
Αν και η θωράκιση που προσφέρει στον μαχητή είναι ανεκτίμητη, θα πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν ότι το σημαντικό βάρος του θώρακα, το οποίο αυξάνεται έτι περαιτέρω από τα υλικά που προσαρμόζει ο μαχητής πέρα από τις βαλλιστικές πλάκες, ενδέχεται να καταστήσει τον μαχητή λιγότερο ευκίνητο και να του προκαλέσει τραυματισμούς στην σπονδυλική στήλη. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο παράγονται συνεχώς ελαφρύτεροι θώρακες ενώ ο Βρετανικός Στρατός δοκιμάζει το σύστημα VIRTUS Load Carriage and Ballistic Protection System, στο οποίο υπάρχει πρόβλεψη ώστε με ειδικό μηχανισμό το βάρος του θώρακα να μεταφέρεται στη ζώνη μάχης και επομένως στη λεκάνη του μαχητή που μπορεί να σηκώσει μεγαλύτερο φορτίο από τη σπονδυλική του στήλη.

  • Η τελευταία εξέλιξη είναι ο συνδυασμός Θώρακα και Εξάρτυσης Στήθους υπό μορφήν «2 σε 1», καθώς μία πλατφόρμα που φέρει τις θήκες των υλικών μπορεί είτε να ενσωματώνεται στον Θώρακα είτε να αφαιρείται και χρησιμοποιείται αυτόνομα ως Εξάρτυση Στήθους π.χ. σε Περιπόλους Αναγνωρίσεως. Προσωπική παρατήρηση πάντως είναι ότι αυτού του είδους οι διαμορφώσεις είναι εμπροσθοβαρείς, ενώ αν όλες οι επιφάνειες του θώρακα εκμεταλλευθούν σωστά, το φορτίο του ισορροπεί καλύτερα. Επιπλέον, αυτού του είδους τα chest rig έχουν μειωμένη επιφάνεια και άρα μεταφορική ικανότητα εν συγκρίσει προς ένα "παραδοσιακό" chest rig .


«Ζώνη Μάχης» ή "Battle Belt"
Με σύγχρονους όρους, αναφέρεται και ως 1η γραμμή της εξάρτυσης, με 2η να θεωρείται ο θώρακας και 3η γραμμή ένα μικρό σακίδιο πλάτης. Ανάλογα, πάντως, με την αποστολή του μαχητή μπορεί να φέρεται και μόνη της, όπως π.χ. από Ελεύθερους Σκοπευτές ή από Στρατιωτικό Προσωπικό με καθήκοντα ασφαλείας, με διαφορετική βεβαίως σε κάθε περίπτωση διαμόρφωση και φορτίο.
Το γεγονός ότι η λεκάνη μπορεί να σηκώσει μεγαλύτερο βάρος από την πλάτη του μαχητή, συνηγορεί στη χρήση της Ζώνης Μάχης συνδυαστικά προς τον Θώρακα, το Γιλέκο Μάχης ή την Εξάρτυση Στήθους.
Συνήθως επί αυτής φέρονται δευτερεύων οπλισμός, η ΑΣΑΤ στη μέση ώστε να είναι προσβάσιμη και με τα δύο χέρια, πολυεργαλείο, φακός, θήκη απορρίψεως γεμιστήρων και άλλα υλικά τα οποία συγκροτούν τελικώς ένα διόλου ευκαταφρόνητο φορτίο, το οποίο συγκρατείται καλύτερα με τη χρήση ιμάντων χαμηλού προφίλ που δεν εμποδίζουν τον μαχητή να φέρει πάνω από αυτούς τον Θώρακα ή την Εξάρτυση Στήθους.
 


Τελικές Παρατηρήσεις
Όπως, ίσως προκύπτει και από την έκταση αυτού του άρθρου, το κεφάλαιο "Εξάρτυση του Μαχητή" είναι τεράστιο και σίγουρα δεν μπορεί να εξαντληθεί εντός των ορίων του χώρου και του σκοπού αυτής της σειράς άρθρων. Σκοπός της παρούσης παρουσιάσεως είναι να δώσει μία σφαιρική εικόνα όσον αφορά το θέμα "εξάρτυση" σε εκείνους που δεν είναι αρκούντως μυημένοι ή βρίσκονται σε σύγχυση, γιατί θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι ακόμα και στον ειδικό αυτόν χώρο υπεισέρχονται επηρεασμοί όπως η "μόδα" ή οι "τάσεις" και το marketing.
Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή του καταλλήλου τύπου εξαρτύσεως θα πρέπει να γίνεται λαμβάνοντας υπ’ όψιν όχι τις «τάσεις» ή την απόδοσή της σε μη ρεαλιστικές συνθήκες, όπως λ.χ. σε ένα παιγνίδι στρατιωτικής εξομοίωσης (mil sim) κατά το οποίο η εξάρτυση με ΒΒs ζυγίζει σαφώς λιγότερο από ότι θα ζύγιζε με πυρομαχικά 7,62.
Θα πρέπει να συνυπολογίζονται παράμετροι όπως:
  • Φύση της κύριας ή των κυρίων αποστολών που θα κληθεί ο μαχητής να αναλάβει. Αυτό θα καθορίσει τον τύπο εξαρτύσεως και τα υλικά που θα φέρονται επ’ αυτής. Πάντως, ένας τύπος εξαρτύσεως είναι δύσκολο να ταιριάζει για όλες τις αποστολές.
  • Επιθυμητό επίπεδο προστασίας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη σχέση: βάρος / ευκινησία. Οι βαλλιστικές πλάκες δεν σε κάνουν άτρωτο ή αόρατο! Η ευκινησία παρέχει επίσης προστασία!
  • Προσεκτική επιλογή και εργονομική κατανομή των υλικών που φέρονται στην εξάρτυση.
  • Αντοχή υλικών της εξαρτύσεως σε σχέση προς το κόστος. Η εμπειρία όσων έχουν εμπλακεί σε πολεμικές επιχειρήσεις λέει ότι τα υλικά σου θα πρέπει να είναι μεν αξιόπιστα – άρα και, πολύ πιθανόν, ακριβά – αλλά όχι τόσο ακριβά ώστε να προσέχεις μην τα φθείρεις στο πεδίο της μάχης ή να μην μπορείς να τα αντικαταστήσεις όταν φθαρούν (όρ. σχετ. "ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ" τ. 28). 






 

[2] Οι σύγχρονοι Σταθμοί Ασυρμάτου της εταιρείας HARRIS PRC-148, PRC-152 συνδυάζουν την δυνατότητα ενδοεπικοινωνίας και επικοινωνίας με προϊστάμενα κλιμάκια και τμήματα υποστηρίξεως με ελάχιστο όγκο και βάρος.