"H κοινωνία η οποία διαχωρίζει τους φιλοσόφους της από τους πολεμιστές της θα έχει αποφάσεις που θα λαμβάνονται από δειλούς και στρατό που θα αποτελείται από ηλιθίους" Θουκυδίδης

Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

ΠΕΝΕΦΥΟ: Κατάθεση στεφάνου στο μνημείο πεσόντων στην Κύπρο

"ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ"

Την Δευτέρα 20.07.2015, μαύρη επέτειο της Κυπριακής τραγωδίας, αντιπρόσωποι της ΛΕΦΕΔ ΑΤΤΙΚΗΣ και της Π.ΕΝ.ΕΦ.Υ.Ο, κατέθεσαν στεφάνι ως ελάχιστο φόρο τιμής, στο μνημείο των πεσόντων και αγνοουμένων εκ της μητροπολιτικής Ελλάδος για την ελευθερία της Κύπρου.

Το παράδειγμα της ηρωικής θυσίας τους, μας οδηγεί.
 
"ΑΘΑΝΑΤΟΙ"

«Άκουσε να σου πω Λοχία. Είμαστε Έλληνες Στρατιώτες, εδώ είναι Ελλάδα και είμαστε υποχρεωμένοι να πέσουμε μέχρι ενός. Τα άρματα θα περάσουν από πάνω μας».

Ταγματάρχης (ΜΧ) Σταυριανάκος Σωτήριος

 
Τχης (ΜΧ) Σταυριανάκος Σωτήριος
Γεννήθηκε στο Σκουτάρι Λακωνίας την 11η Ιανουαρίου 1941. Κατατάχθηκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων την 30η Σεπτεμβρίου 1961, απ' όπου αποφοίτησε την 27η Ιουλίου 1965 ως Ανθυπολοχαγός Μηχανικού.
Στην ΕΛΔΥΚ υπηρέτησε από 6 Αυγούστου 1972 μέχρι 16 Αυγούστου 1974, ως Διμοιρίτης Διμοιρίας Μηχανικού του Λόχου Διοικήσεως.
Φονεύθηκε την 16η Αυγούστου 1974 κατά τη μάχη του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, κατά την οποία ως επικεφαλής της Διμοιρίας του υπερασπίστηκε με πείσμα και αυταπάρνηση το στρατόπεδο.
Σύμφωνα με μαρτυρίες επιζησάντων φονεύθηκε από βλήμα πυροβόλου τουρκικού άρματος από μικρή απόσταση.
Προήχθη μετά θάνατον στο βαθμό του Ταγματάρχη.

Στιχομυθία του Λοχαγού Σταυριανάκου Σωτηρίου με το Λοχία Πλέσσα Διονύσιο:
Την 16η Αυγούστου 1974, και ενώ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η μάχη του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, ο Λοχαγός Σταυριανάκος Σωτήριος, μαζί με τους στρατιώτες του, είναι ανάμεσα στους τελευταίους υπερασπιστές του Στρατοπέδου.
Ένας από αυτούς, ο Λοχίας Πλέσσας Διονύσιος (Λόχος Διοικήσεως / πυροβολητής), βλέποντας τις συνεχείς επιθέσεις του τουρκικού στρατού και τη συντριπτική υπεροχή των Τούρκων με άρματα και πολυάριθμο πεζικό, απευθύνεται στο Λοχαγό του και έχει τη παρακάτω στιχομυθία (αφήγηση του ιδίου):
«Δε μου λες, κύριε Λοχαγέ εμείς εδώ οι λίγοι, τι κάνουμε; Τι παριστάνουμε; Τους 300 του Λεωνίδα; Γιατί όσο και να αντέξουμε, όσο και να κρατήσουμε, σε κάποια στιγμή θα πέσουμε».
Και αυτός του απάντησε:
«Άκουσε να σου πω Λοχία. Είμαστε Έλληνες Στρατιώτες, εδώ είναι Ελλάδα και είμαστε υποχρεωμένοι να πέσουμε μέχρι ενός. Τα άρματα θα περάσουν από πάνω μας».
Αυτός ήταν ο Λοχαγός Σταυριανάκος.
Λίγο αργότερα, σηκώθηκε από τη θέση μάχης που κατείχε για να εξουδετερώσει πολυβολητή επερχόμενου τουρκικού άρματος. Εκείνη τη στιγμή τον βρήκε το φονικό βλήμα.
(Πηγή: army.gr)

Εκ των διοικήσεων
Π.ΕΝ.ΕΦ.Υ.Ο - ΛΕΦΕΔ ΑΤΤΙΚΗΣ

Π.ΕΝ.ΕΦ.Υ.Ο. - 1ο Σχολείο "ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΜΑΧΗΣ"

Το κλιμάκιο της Π.ΕΝ.ΕΦ.Υ.Ο στα Ιωάννινα, διοργάνωσε το 1ο Σχολείο "ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΜΑΧΗΣ" ("Tactical Combat Rescue"), το οποίο υλοποιήθηκε από την εταιρεία "MEDUCATION" ( www.meducation.gr ) στις 14/06/2015, στην περιοχή των Ιωαννίνων.
Το σχολείο περιελάμβανε θεωρία και ασκήσεις στα πρωτόκκολα Tακτικής Φροντίδας Απωλειών Μάχης.
Αυτή την ολοήμερη απαιτητική εκπαίδευση, ολοκλήρωσας με επιτυχία το τοπικό κλιμάκιο της Π.ΕΝ.ΕΦ.Υ.Ο, μέλη του Α.Σ.Ε.Ε.Δ από το Αγρίνιο και της ΛΕΦΕΔ Άρτας.
Ευχαριστούμε θερμά την εταιρεία MEDUCATION για την πολύτιμη υποστήριξη της, σε αυτή μας την προσπάθεια και προσδοκούμε ότι η αντίστοιχη κίνηση θα επαναληφθεί στο προσεχές μέλλον με ανάλογη επιτυχία.

Η Π.ΕΝ.ΕΦ.Υ.Ο. στο 2ο Ultimate Marine Challenge

Η Π.ΕΝ.ΕΦ.Υ.Ο. συμμετείχε στο φετινό 2o Ultimate Marine Challenge με ένα διαγωνιζόμενο ζεύγος την Εφ. Κελευστή (ΠΝ) Τ.Σ. και τον Εφ. Λοχία (ΚΔ-ΑΛ) Ν.Α., οι οποίοι έλαβαν την 3η θέση στη γενική κατάταξη. Οι συμμετέχοντες δήλωσαν ενθουσιασμένοι από τη συμμετοχή τους σε μία τέτοια απαιτητική διοργάνωση και επέστρεψαν γεμάτοι με περισσότερες εμπειρίες και ικανότητες.
 
Περισσότερα για το 2o Ultimate Marine Challenge μπορείτε να δείτε πιέζοντας εδώ.
 
Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΦΥΟ συγχαίρει τους διοργανωτές (ΛΕΦΕΔ Ευβοίας, Σύλλογο Εφέδρων Πεζοναυτών, ΛΕΦΕΔ Αττικής) για την πρωτοβουλία τους, καθώς και όλους τους συναδέλφους Εθελοντές Εφέδρους που έλαβαν μέρος για τον ενθουσιασμό τους και την ανιδιοτελή προσφορά του χρόνου και του κόπου τους.